her temas iz bırakır

• okumaya kıyamadığım kitap. bitmesin diye yavaaş yavaş okudum. son 5 sayfayı 1 güne yayarak okudum. son 1.5 sayfayı az kalsın okumayacaktım.
  
  aslında bu dünyada en nefret ettiğim şeylerden biri bir kitabı okumadan önce görseliyle haşır neşir olmak. hayal gücü benim, karakterleri, mekanları istediğim gibi hayal edemedikten sonra kitap okumanın ne manası kalır ki? lord of the rings de böyle piç olmuştu. ama napıyım, onda benim bir suçum yok. küçükken kimse bana masal diye tolkien okumadı. aklım erince, kendim okudum mecburen. o zamana kadar da peter jackson'ın beni bekleyecek hali yoktu tabi. bu lord of the rings'den aldığım zevki azaltıyor mu, azaltmıyor aslında. ama olsun. önce kendim kurmam lazım okuduğum bir şeyi.
  
  behzat ç.'yi daha önce okumamış olmaksa tamamen benim suçum. ama galiba iyi ki okumamışım bile diyebilirim. erdal beşikçioğlu'ndan daha farklı bir behzat niye hayal ediyim ki? akbaba'yı kitaptaki hali gibi değil de, berkan şal'ın hayat verdiği gibi hayal etmek de işime geldi. harun, hayalet.. hepsi öyle. sadece eda biraz daha değişik olabilirdi benim için. onun da lafını edicek halim yok şu durumda. ilk defa önüme hazır konan bir kitaptan bu kadar keyif aldım. inanılmaz. neden ben de bilmiyorum. okuduğum en iyi edebi eser mi, yoo değil. okuduğum en müthiş betimlemeleri mi içeriyo, yoo içermiyo. hatta olayların nereye varacağını dahi biliyordum. yine de bir şey değişmedi.
  
  --- spoiler ---
  
  harun'a çok güldüm. dizi için fazla karikatürize edilmiş olduğunu sanıyordum ama değilmiş. sorgu bölümlerinde kahkaha attığım bile oldu.
  
  berna'nın intihar edeceğini bilmeme rağmen neden bu kadar üzüldüğüme dair bir açıklamam yok. yok.
  
  --- spoiler ---
  
  son hafriyat'ı hemen okuyacaktım ama elim gitmedi. kendisi şu an kitaplığımın en kuytu köşesinde. artık dizi bittikten 10 yıl sonra falan okurum herhalde.