ouranos

• eski yunan'da göğün tanrısı. zeus'un dedesi, kronos'un (zaman) babası. gök ve sonrası yani evrenin kişiselleştirilmiş biçimi.
  
  sözcüğün yunanca aslı ouranos. yunancada (en azından antik yunanca'da) geniş ünlüden sonra gelen dar ünlü "v" sesini verir yani zeus'un adının gerçek okunuşu "zevs" biçimindedir. uranüs'ü doğru okuyacak olursak karşımıza "avranos" gibi bir söyleyiş çıkıyor. yunan fonetik karakteristiği olan -os ekini atacak olursak, "avran". bu okuyuşu anlamıyla birlikte düşünecek olursak durum daha da ilginçleşiyor; gök (evren).
  
  acaba antik yunan da mı türk'tü?
  
  (bkz: gazi evrenos)