jan tinbergen

• geliştirdiği sabit hedefler modeli, kapitalizm içinde normatif iktisat politikası teorilerinin çıkış noktasını teşkil eder. söz konusu model kapitalist sistemde politika organlarının nasıl davranmaları gerektiğini kavramlaştırmaya çalışır. modele göre, politika belirlemenin, amaçların ve ulaşılmak istenen hedeflerin maksimize edilmek istenen sosyal refah fonksiyonu cinsinden tanımlanması, hedeflere ulaşmada kullanılabilecek politika araçlarının belirlenmesi ve politika araçlarının optimum değerlerini belirlemek amacıyla, araçlarla hedefleri birleştiren bir ekonomik analiz modelinin kullanılması şeklinde 3 temel adımı vardır.
  
  nihai amaç gayet insani gözüken ama aslında bu noktada oldukça eksik ve sözde kalan "sosyal refah maksimizasyonu" şeklindedir. tinbergen için, genel olarak tam istihdam ve fiyat istikrarı sağlandığı takdirde bu hedefe ulaşılmış demektir. oysa tinbergen tam istihdamın ve fiyat istikrarının sağlanışının sürdürülebilirliği olgusunu göz ardı etmek durumunda kalır. "göz ardı etmek durumunda kalır" çünkü gelir dağılımının adaletsizliğine bağlı olarak asla homojen bir şekilde gerçekleşmeyecek bir toplam ulusal gelir artışı meydana gelecek, böylece bir sonraki aşamada ise politika yapıcılar (burada iyi niyetli oldukları varsayılıyor) toplumun fakir kalan kısmının icap edilmiş mal ve hizmetler olduğu halde zorunlu ihtiyaçlarını dahi karşılayamadığı bir ortamla karşılaşacaktır. kapitalizmde fiyatlar genel düzeyinin, ekonomik büyümenin sağlandığı hiçbir zaman düştüğü görülmez ve tam istihdam da zaten ekonomik büyümenin arttığı anlamına gelir. sonuç olarak kapitalizmin tarihinde hiçbir zaman "sürdürülebilir" bir fiyat istikrarı ve tam istihdam koşulu sağlanamamıştır. piyasa anarşisinin ve kaynak israfının söz konusu olduğu kapitalist bir ekonomide tinbergen'in modeli pembe bir yalan olmaktan öteye gidemez. tıpkı diğer burjuva analiz modelleri gibi...