10 entry daha
  • roma imparatorluğunda hristiyanlığın izinli dinler arasına dahil edilmesiyle birlikte, paganizmin güç kaybetmeye başlaması aynı zamanda eski alışkanlıklarını bırakmak istemeyen yeni hristiyanlar sebebiyle hristiyanlığın içine de pagan adetlerinin sızmasına yol açmıştır. kilise, bu gelenekleri ortadan kaldıramayınca, çözümü onları hristiyanlaştırmakta buldu. hristiyan din adamları yeni dinin halk arasında yayılmasını kolaylaştırmak için zaten halkın benimsediği bazı adetleri içselleştirmişler ve bunları hristiyanlığın da değerleri haline getirmişlerdir. pagan geleneklerine göre her yıl aralık ayının 25. günü güneş bayramı olarak kutlanırdı (dies natalis solis invicti = fethedilemez güneşin doğumgünü), aslında bu tarih, kuzey yarım küre için, bugün 21 aralık olarak bilinen kış gündönümünden başka bir şey değildi. en uzun gecenin yaşandığı ve bu tarihten sonra gündüzlerin uzamaya başladığı gözönünde bulundurulursa, karanlıkların egemenliğinin "sol invictus / fethedilemez ya da yenilmez güneş"in geri dönüşüyle son bulması çok yerinde bir mitolojik ifadedir. birçok kadim uygarlığın inanışında güneş tanrısı'nın doğum günü olarak kutlanan 25 aralık'ın, klise tarafından isa'nın doğumgününe denk getirilmiş olması da tabii ki tesadüf değildir, hristiyanlık içerisinde re-enkarne olan sayısız pagan geleneklerinden yalnız biridir.
27 entry daha
hesabın var mı? giriş yap