calvaire

• horror filmlerinin tümünü çok severim. hele içinde azıcık bir samimiyet var ise, küçük de olsa bir buluş bir yenilik var ise ise abarta abarta da överim. o yüzden bu filmler hakkında artık objektif yorum yapamadığımı düşünüyorum.
  
  bu filmi de çok beğendim. brigitte lahaie ablamızın mihrabı halâ koruduğunu gördüm. hatta nostalji yapıp ablamızın çok eskiden seyrettiğim les petites écolières adlı müthiş pornosunu tekrar indirip eski günleri yad edip konudan saptım.
  
  --- spoiler ---
  
  film gayet dengeli, gerilimli, horror unsurları yerinde bla bla. bunları geçelim. asıl gelmek istediğim fransa'nın mezrasındaki bir kahve/barda, manyak tiplerdeki köy ahalisinin klasik piyano ile yaptıkları dans sahnesi. deliye benzer saykomuz, ayağa kalkıp piyanonun başına oturuyor, sigarasından son bir nefes alıp casablanca'daki sam gibi başlıyor tuşlara vurmaya. rastgele vurduğu tuşlardan ürkünç sesler çıkmaya başlıyor, yüzlerimiz buruşuyor. o sırada köy ahalisinin kafa sallayıp ritm tutmaları ile müzik birden anlamlı notalara dönüşüyor ve daha da ürkünç bir melodi, çala kalem notalarla ilerliyor. volume gitgide yükseliyor. haciabi bitmiyor, üstüne köylüler çıkıp bu müzikte çiftler halinde sayko bir dans eşliğinde tepiniyorlar. o sahneye kadar sadece garip diyebildiğimiz, pek tanıyamadığımız köylülerin ne kadar saykodelik tipler olduğunu görüp iyice geriliyoruz.
  
  --- spoiler ---
  
  neticede müthiş bir sahne ortaya çıkarmış yeni dalga fransız korku sineması yönetmenlerinden fabrice du welz. takipteyim artık.
  bu arada yeni dalga fransız korku sineması ve calvaire hakkında daha doyurucu bilgi isteyenler korku sitesi'nden devilboy'un yazdığı güzel yazıyı okuyabilirler.