sevim tuna

• 1934'te izmir'de dogdu. 1956'da ankara'da sahneye çıktı. 60-70'li yıllarda hem sesi, hem de fiziğiyle türkiye'nin en ünlü şarkıcıları arasına girdi. kabarık sarı saçları ve iri göğüsleriyle "dolly parton" olarak da anıldı.
  
  akşam gazetesi'nden vehbi dinçcan'a verdiği röportajdan:
  
  "1956 senesinde ilk konserimi ankara'da verdim ve cok buyuk ilgiyle karsilandim. muzige gec baslamamin nedeni ailemin bu isi kabul etmemesiydi. 15 yasinda evlenip, 16 yasinda anne oldum ve evlendikten sonra muzik hayatim basladi. 1962 senesinde zeki muren'in alt kadrosunda maksim gazinosu'nda sahneye cikmaya basladim. 1966 yilinda 'bağdat yolu' parcasini ilk kez ben seslendirdim.
  
  istanbul'da lunapark gazinosu'nda sahne almaya basladim ve solist oldum. turkiye'de calismadigim gazino ve solist kalmadi. 85'de gazinoyu biraktim. istedigim sekilde gazino kalmadi, sanatcilar degisti, gazinocular, muzik kulturu degisti. eskilerden bugune hersey degisti. parcalardaki duygular degisti, eskiden her sey daha guzeldi. dinleyiciler de daha iyiydi, iyiyi de kotuyu de anliyorlardi. dinleyicide saygiliydi biz de seyirciye cok saygiliydik. ama 80'li yillarda durum degisti. ben on masalarda aileleri gormeden sahneye cikmazdim ama son donemlerde tek basina gelen bazi mafya tipli, elinde tesbih olan adamlarin varligi beni rahatsiz ediyordu. yasadigim bir olay beni cok uzmustu. sahnedeyken su anda taninmis isimlerden biri olan bir bey beni yanina cagirdi ve gittim. bana bir kursun uzatti, hayatimda ilk kez bir kursun gordum. aldim ve ne yapacagimi sasirarak koynuma koydum. meger benden 'kursun ata ata biter' sarkisini istiyormus. anladim ki sahneler artik bana gore degil ve gazino olayi benim icin bitti. ne ben gazinoyu kurtarabilirdim ne de onlar beni yasatabilirdi. ben dolu dolu yasadim her seyi. yurtdisina gidip tedavimin geri kalan bolumunu surdurecegim. bebek'teki evimi satip guney'de bahceli bir ev satin alip bundan sonraki yasamimda sessiz ve dogayla bas basa yasamak istiyorum.
  
  ben sahnedeyken seksi giyinen bir kadindim. sahnede oryantal sov yapardim. ama beni izlemeye gelen kadinlar kocalarindan kiskanmazlardi beni. cunku benim bakislarimda art niyet yoktu. cok kur yapan insan vardi. ankara gol gazinosu'nda sahneye cikarken ana kapidan cikamazdim, kapida arabalar beklerdi. arka kapidan kayikla karsi tarafa gecerdim.
  
  bizim devrimizde bir cicek, papatya, uc kurusluk cekirdek en guzel duygulardi. o zamanlar maddiyat yoktu. dunya daha guzeldi, hava guzeldi, insanlar guzeldi, ask daha guzeldi ve yasamak guzeldi. gazino olaylarinin ilk yillarinda da bu guzellikler devam ediyordu. ama daha sonra bana kutularla pirlanta yuzukler gelirdi ama kabul etmezdim. mucevherler gelmeye basladiktan sonra olaylar da sapitti. insanlar daha cok sey bekler oldular. paketiyle son model mercedes geldi. benimle basladi sanatciya hediye donemi.
  
  eskiden televizyonlar ve kasetler yoktu. insanlar kucuk seylerle mutlu oluyordu. her sey maddiyat oldu, duygular bitti. o yuzden eskisi gibi guzel beste de yapilmiyor. cikip insanlar anlamsiz parcalari soyluyorlar. eskiden arabesk deyip gectigimiz parcalar simdiki parcalarin yaninda pirlanta kaldi. neremi neremi diye parcalar yapiliyor."