banshun

• ozu'dan miras kalan bir sadelik anıtı. insan izlerken, çehov'un yönetmen olarak sinemada dirildiğini görür. hayatın basit yüzünde, insanların nasıl büyük bir trajedi taşıdığı, ama aynı zamanda bunu nasıl yüreklerine gömdüklerini, bir yandan da geleneksel yaşamın dışına çıkmanın, geleneklerine bağlı bir toplumda ne denli zor olduğunu küçük ayrıntılarla, büyük bir ustalıkla anlatır ozu. film önemsiz konulardan bahseder, ama belki de asıl konuşulması gereken bunlardır.