demirköprü

• ömrümün ilk ondört senesini geçirdiğim eski mahallem.mahalle halkının çok büyük bir kısmı makedonya göçmenidir.sokaklarda konuşulan dil de genellikle makedoncadır.çocuklar bile makedonca konuştuğu için sokakta veya arsada oynadığımız maçlarda sanki yabancı bir takımla oynuyormuşuz hissine kapılırdım.kavgaları hiç eksik olmazdı.kafakıran osman abi en tanınmış mahalle delikanlılarından birisiydi bizim zamanımızda.bir de hatırladığım en ilginç kişilik gerçek adını bilmediğim ve herkesin müfettiş dediği efemine hareketleri olan , kadın kıyafetleri giyip sokakta kadınlarla çiğdem çitleyen adamdı.çocuklar hep onla dalga geçtiği için sürekli onları kovalardı^*.
  
  sokağımız da şaşıfelek çıkmazı , yeditepe istanbul ve sultan makamı dizilerinden bir kolaj gibiydi sanki.karşı komşumuz osmanlı kadını cevriye teyze ve onun birbirinden ilginç dört çocuğu^**** , sadece sokağın değil civar mahallelerin de enformasyondan sorumlu devlet bakanı olan emine teyze , emine teyzenin sünger lakaplı kocası mustafa amca , ev sahibimiz alamancı muradiye teyze , muradiye teyze ile her daim sokağın çöp bidonu mevzusundan kavga eden kuaför ismet amcanın karısı^* , ve 50'li model bir kamyoneti olan^* pazarcı yılmaz amca sokağımızın enteresan kişilikleri idi.
  
  5 kasım 1995 izmir sel felaketi en çok bu mahalleyi etkiledi.bizim sokakta su seviyesi 2 metreyi biraz aşmıştı.zemin katta oturduğumuzdan eve de bir buçuk metre kadar su girmişti.ev sahibinin de yardımı ile elektronik eşyaları yukarı kata taşımıştık.üst katta pencereden bakarken arabamızın bir anda suyun içinde kaybolması bir süre kabuslarıma girmişti.o geceden daha kötü bir felakete de şahit olmadım henüz.
  
  futbol takımı da doksanlı yıllarda bir-iki sezon 2. amatörde çılgın atmıştı.1. amatöre çıkıp aynı sezon düşse de mahallede bir süreliğine üç büyükler ve karşıyaka'nın ikinci planda olması ve herkesin en başta demirköprü'yü desteklemesini sağlamıştı^*.
  
  şimdilerde mahalle o eski silüetini kaybetmeye başladı.mahalle sınırlarından içeriye girmeye başlayan inşaat firmaları eski evleri yıkıp yerlerine son teknoloji apartmanlar dikiyorlar.mahalle sakinlerinin genel profili de değişiyor dolayısı ile.ekonomik açıdan alt-orta sınıf denilebilecek olan eski mahalle halkı profili yerini 21. yy türkiye'si orta sınıfına bırakıyor.mahalle dışından gelip yerleşenler de mahallenin göçmen mahallesi olma niteliğini ortadan kaldırıyor.benim gibi bir kamu yönetimi öğrencisi için ise kentsel dönüşümü yakından gözlemleme şansı doğuyor böylece.bilimsel olmasının yanında hüzünlü de olan bir gözlem aynı zamanda.bu mahallede yaşadığım iki evin de^* yıkılması , futbol maçları yaptığımız su savaşlarımıza ve mahalle kavgalarına sahne olan o dar sokakların ortadan birer birer kaybolması bazen gözlerimden birkaç damla yaş süzülmesine neden oluyor.sanki birileri geçmişimi siliyor gibi hissediyorum...