ıhlamur kasrı

• yıllarca evin salonu, kasrı kavramış bir pozisyonda açardı. gözlerimiz kısık sonra. bir kez olsun uğramadım; bir kere topumuz kaçmıştı kurra çekmiştik; bir kerede ağaçları kesiyorlar diye oradaki işçilere havalı tüfekle ateş etmiştik; mesafe uzak olduğundan böcek ısırdı filan sanıyorlardı, bir, birlerine sormaya başladılar 'sen de hissediyormusun?'. güneşin batması an meselesiydi.