claudius

• eğer söylendiği gibi gerçekten 1 ağustos doğumluysa aslan burcu erkeklerinin yüz karasıdır kendisi, bunu bilir bunu söylerim. zekasını, araştırma ve öğrenme sevdasını takdir ediyorum (kendisi imparator değil tarihçi olmak için doğmuştur) fakat bu nasıl kılıbıklıktır, nasıl eziklik, nasıl kodu mu oturtturamamaktır ey sevgili claudius! hayır sarayında yaşamış gibi kendimden emin konuşuyorum ama her şey ortada işte, kitaplarda yazıyor.. aslında gençliğindeki ezikliği de bunun kabahati değil; hafif aksak ve kekeme olduğu için babaannesi, anası, kız kardeşleri tarafından hep ezilmiş. ezildikçe kekelemesi de aksaması da artmış. bir tek imparator augustus ve büyük bir asker olan ağabeyi germanicus dinlemiş kendisini, koruyup kollamış. sonra onlar da terk-i diyar edince hepten yalnız kalmış.
  
  evlendirmişler, mutsuz olmuş. evlendirdikleri kadın da zayıf noktasını yakaladığında ezdikçe ezmiş zavallı claudius'u.. claudius'un çocukluğunda, bir kartal bahçelerinin üzerinden geçerken, yakaladığı bir kurt yavrusunu düşürmüş gagasından, bütün yaşıtları, "zeki ve yetenekli" kardeşleri, kuzenleri dururken o yaralı kurt yavrusu tam da claudius'un kucağına düşmüş. imparator olmasına imkansız gözüyle bakılan topal, kekeme, sözüm ona aptal claudius'un.. kahin bunun açık biçimde bir imparatorluk alameti olduğunu, tahta claudius'un geçeceğini söylemiş. gerçekten de o anda orada bulunan hiç kimse gelecekte imparator olamamış, ihale bizim garibana kalmış.
  
  sonra 40lı yaşlarını sürerken aşık olmuş genç ve güzel bir tazeye. günümüz psikiyatri literatüründeki bir sendroma adını verecek kadar seks düşkünü olan bu kadının adı valeria messalina'ymış. çocukları olmuş, messalina önceleri mutluymuş, sonradan nemfomani hastalığı ilerledikçe her önüne gelenle -anasının kocası dahil- düşüp kalkmaya başlamış, o kadar doyumsuzmuş ki bir ara fahişelik bile yapmış; hatta aşık olduğu bir komutanla evlenmiş. zavallı claudius'unsa ruhu bile duymamış. bütün roma messalina'nın namını, yeni evliliğini biliyormuş, fakat kimse cesaret edip de claudius'a söyleyemiyor, yeni boynuzlarının hayırlı olmasını dileyemiyormuş. öğrendiğinde inanmamış, sonraysa hayattaki belki de tek sert çıkışını yapıp messalina'yı öldürtmüş.
  
  messalina'dan sonra, ondan bile kötü, şeytana pabucunu ters giydirecek bir akrep burcu kadınıyla evlenmiş. bu kadın yeğeni genç agrippina'ymış. nero'nun da annesi olan, akrepten daha zehirli bu kadının tek amacı claudius'u zehirleyip nero'yu imparator yapmakmış. amacına da kısa sürede ulaşmış. çocukluğundan beri etrafında nelerin olup bittiğinin gayet iyi farkında olan (messalina istisna), ama olaylara müdahale etmeden uzaktan izleyen claudius bu kadının ne şeytanlıklar çevirdiğinin de ayırdındaymış ve hayatına son verecek o zehirli mantarı belki de bilerek ve isteyerek yemiş.
  
  bazı insanlar hükümdarlık yapmak için doğmamışlardır; onlar yalnızca okur, araştırır, öğrenir ve öğretir. sinsi olmak güç gelir onlara, entrikayı beceremezler. oldukları gibidirler. işte tarih claudius'u da böyle göstermiştir; mükemmel bir tarihçi ve yazar olabilecekken talihinin kendisine oynadığı bir oyun sonucu kendisini roma tahtında bulan, önce ailesinin, sonra cadı karılarının itip kaktığı iyi bir insandı bana kalırsa. zaten roma tahtının da en adil, barışçıl ve akılcı adamlarından biri olarak geçti tarihe. bu bakımdan iki agresif delinin (caligula - nero) hükümdarlıkları arasında bir geçiş ve nötralizasyon dönemi olarak görülebilir devri.
  
  başladığım gibi bitireyim bari, ne biçim aslan burcu erkeğisin lan sen claudius!