dirlik düzenlik

• bir edip cansever şiiri:
  
  bir hoş oldum ele güne karşı
  herkeslerden utandım
  bir yanım insanlı kahve
  dünyalar dolusuydu bir yanım
  
  ah beyler söylemesi güç
  işim bitince kahvelik olurum
  bana cezveler tutulunca
  bir yanlara çevrilidir başım
  
  işte bu yüzden arayı bozdum
  dünyalar gözükmedi
  nelere dadandım o yüzden
  mehtaba alıştım pisi pisine
  
  yollar benimmiş gibilerden
  durmaklı yürümekli bir gece
  kahvenin etrafında şiirler uçuşur
  herkes bir şeyler bırakır çarşıların içine
  
  alıştım bir kere işim iş
  köşe bucak alaca duman
  en azından bir gökyüzü
  çarşıyı görmeden edemem
  
  kahveci kahveye uzanır şurda
  akşamı bitiren yanıma gelir
  bir de utanmak olmasa
  dünyayı seviyorum demektir
  
  içime siner mahallenin kokusu
  gökyüzü karşıksa kuşların işi
  ya içim içime sığmıyorsa
  ne denir kötüdür insanların gidişi
  
  sonra benim bir kötü huyum daha
  anlatmak istemem kendimi
  uzaklarda çorbalar pişer
  şu benim yalnızlığıma karşı
  
  ah beyler söylenir mi hiç
  az buçuk işim iştir
  bana cezveler tutulunca
  gökyüzü bir daha değişir