small talk

• kesinlikle amerikalıların en iyi yaptığı şeydir small talk. sevilen bi arkadaşla yapılan ayaküstü muhabbetten çok eksiği, hoşbeşten bi hayli fazlası vardır.
  
  o ardı ardına havada uçuşan spontane amerikan esprileri, gülüşmeler... olur da karşıdaki bi derdini çıtlatırsa "oh! i'm sorry"de kalıp hemen geçiştirilen umursama kamuflajları.. adı bile sorulmayan, zaten aslında hiç merak da edilmeyen, rastgele yabancılarla ayaküstü koyultulan muhabbetler.. böylesine hiç yoktan muhabbetleri bu denli uzatıp aynı zamanda sonuna kadar yüzeysel tutabilmek amerikalılardan başkasının harcı da olmaz zaten
  
  samimiyetten çok yapaylık hakimdir ama öyle istemli bi yapaylık da değil aslında bu. daha çok öğrenilmiş ve zamanla fena halde içselleştirilmiş bi yapaylık. anadan babadan başka türlüsünü görmüyor yavrucaklar
  
  başlarda kültüre yeni bi türk olmanın yanında iflah olmaz da bi meendiz olmanın deformasyonuyla bana iyice garip gelirdi. şimdi kendimi market standında nugget'lardan denemek ister misin diyen görevli kızla organik beslenme üstüne geyik çevirirken buluyorum.