ilhami çiçek

• satranç dersleri i
  
  uzun bir nehirdir satranç
  kıvrak ve uzatarak boynunu
  nice güneş batışını yerinde görmüş boynunu
  oysa veba tarihçileri bilmemişlerdir
  her karenin bir karşıveba girişimi olduğunu
  
  göğe bezgin bakanların bir türlü öğrenemediği
  bir oyundur satranç
  
  evet ilk aşk gibi bir şeydir ilk açılış
  artık dönüş yoktur
  kuşku bağışlanmasa da
  tedirginlik doğal sayılabilir
  ancak
  yürümenin dışında bütün eylemlerin adı
  kaçış kaçış kaçıştır
  
  çapraz özgürlüklerinde filler
  acılardan yapılmış bir alanda
  ne zaman ki esrirler
  yazsak defterlere sığar mıydı
  şah açmazında vezirin ölümcül tutkusunu
  yerine göre piyon da bir tufandır
  içinde hep bir vezir sürekli mahzun
  düz gider çapraz vurulur ve uzun uzun
  günbatımlarını çağrıştırır
  
  hüznü uçlarından dolanıp
  yalın sıçrayışlarıyla piyonlar arasından
  ürkek ama cesur ama sevimli
  açsa duyargalarını o tarihsel şiire
  iyi bir oyuncu en çok atları sever
  
  sen ey atını kaybeden oyuncu
  bir ilkyazdan koca bir güz yontan adam
  bırak oyunu
  
  artık
  öyle bir ıssızlık düşle ki içinde
  yeryüzünü kişnesin
  bizim atlar