l'heure d'ete

• sanat ve hayat ikiligi uzerine bir film. insanlarin urettikleri seylerin, urettikleri zaman ve mekandan koparilmasi, onlari kokunden koparilmis cicekler haline getirip, cok kisa surede solmalarina neden oluyor gibi bir iddiasi var filmin. bu haliyle, aristokrat/burjuva arasi hayatlara bir agit olarak da degerlendirilebilir.
  
  sinema dili olarak, siradan ile siradisinin arasinda bir yerde. fazla deneysel, yenilikci olmak gibi bir iddiasi yok. aslinda tam da filmin vermek istedigi mesaja uygun olarak, daha dunyevi cekilebilirdi herhalde.
  
  kir evleri, champs-elysees'den ibaret bir paris, en buyuk anlasmazliklarini bile bir kac dakika icinde karsilikli anlayis icinde halleden bir aile (insanin aklina chabrol'un bunu abartarak ti'ye alan filmi geliyor), bolca estetik karisimi, gercekci olmayan bir masal. hikaye pek yok, amac da degil zaten. butun karakterler, esyalarin ve son kertede mesajin etrafinda figuran.