kemankeş

• çok çile çekmi$ ki$ler için kullanilan deyimdir.
  
  hikayesi $öyledir:
  
  tüfeğin icadından önce kulanılan ok ve yayın yay kısmına "keman" denirdi.
  bu yayı gergin tutan ve genellikle kurutulmu$ hayvan bağırsağından yapılmı$ ipe kiriş ya da çile denirdi.
  
  okun ucuna takılan ve hedefi delmesine yarayan madeni kısma peykan denirdi.
  
  ka$ların kemana benzetilmesi, kirpik uçlarının da peykana benzetilmesi bu tanımlardan dolayıdır.
  
  iyi yay geren ve okunu en uzağa atabilene "usta kemanke$" denilirdi.
  
  sava$ alanlarında yıllarca "çile" denilen teli kuvvetle çekip yayını germi$ olanlar "- ben çok çile çektim" diyerek övünürlerdi.
  
  (bkz: çilekeş)