ars amatoria

• "ne şanslıdır o erkek ki sevdiğini cesurca savunabilir
  sevdiğinin "ben masumum!" (doğruysa) dediği erkek ne şanslıdır.
  taştan olsun, belki de deli ya da mazoşist, hiç şüphesiz,
  o adam şüphenin gölgesinden uzak bir kanıt için canını verir.
  
  ama dediğim gibi, gördüm seni; pekala da ayıktım,
  yine de ne düşündüğünü biliyorum, yarı sarhoş, yarı uyanık.
  ikinizi seyrediyordum ben, kaşlarını oynatışını gördüm;
  başını sallarken ne dediğini bile anlayabiliyordum.
  ne gözlerin susuyordu ne de parmaklarını şaraba daldırarak
  masaya yazdığın yazılar, her harf bir işaretti.
  ah, ya o masum görünüşlü konuşmalar,
  o şifrelerle anlatılanlar; sanma ki anlamıyorum."
  
  ^*