beyin tümörü

• küçükken, 18 yaşına gelince bu tümöre sahip olacağımı ve çok geçmeden de öleceğimi düşünürdüm.. böyle düşünürdüm çünkü ben doğduğum sene ölen, 18 yaşındaki teyzem bu tümöre sahipmiş.. hep anlatılırdı bizim evde hastalık süreci.. ne kadar iyi biri olduğu da anlatılırdı, bizi ne kadar çok sevdiği de.. annemin anlattığı bir anı, aslında o'nun nasıl biri olduğunu anlatmaya yetiyor..
  
  babaannem şeker hastasıymış.. karnı burnunda bana hamile olan annem bakıyormuş o'na o dönem.. gizli gizli bir şeyler yemiş bir gün babaannem, akabinde bilincini kaybedecek seviyede yükselmiş şekeri.. o bilinç kaybı sırasında yatağına ve tuvalete ulaşana kadar geçtiği yollara idrarını yapmış.. annem babaannemle ilgilendikten sonra, ortalığı temizlemek üzere işe koyulurken hastalığının henüz ilk safhalarını yaşayan 17 yaşındaki teyzemi farketmiş.. teyzem yere çömelmiş elinde bezlerle, bana hamile olan ablasının kocasının annesinin idrarını temizliyormuş o sırada.. kıyamamış anneme, bana..
  
  birkaç resmimiz var sadece.. o resimlere bakarken, yaşasaydı şu dünyada en iyi anlaşabileceğim insanlardan biri olacağını düşünürüm hep..