7 entry daha
  • bu ağır sözden çok daha acıklı bir haldeyiz artık.
    o çaresizliği bile "biz" olarak değil gecenin karanlığında tek başımıza yaşıyoruz.
    dalıp gidecek bir mum ışıği dahi yok.
    yerini parlak florasanlar almış, soğuk betondan resimsiz duvarları parlatıyor.
    güneş de gözükmüyor zaten bu şehirde artık doğarken ve batarken.
    kelimelerimizi çalmışlar ne yazabiliyoruz ne konuşabiliyoruz.
    hormonlu domatesler yiyerek mal gibi yaşıyıp gidiyoruz.
15 entry daha
hesabın var mı? giriş yap