montgomery otobüs boykotu

• montgomery otobüs boykotu, alabama'nın montgomery kentindeki otobüs sistemine karşı sivil haklar aktivistleri ve destekçileri tarafından gerçekleştirilen ve 1956 yılında abd yüksek mahkemesi'nin montgomery'deki otobüslerde ayrımcılık yasalarının anayasaya aykırı olduğunu ilan eden kararına yol açan kitlesel protesto. 381 gün süren otobüs boykotu aynı zamanda rev. martin luther king, jr'ın amerikan sivil haklar hareketinin en önemli liderlerinden biri olarak gündeme gelmesini sağlamıştır.
  
  (bkz: martin luther king, jr/@justin mcleod)
  
  boykotu tetikleyen olay 1 aralık 1955'te montgomery'de, terzi rosa parks'ın belediye otobüsünde yerini beyaz bir yolcuya vermeyi reddetmesinin ardından gerçekleşti. yerel yasalara göre afro-amerikan yolcular otobüsün arka tarafında otururken beyazlar ön tarafta oturuyordu. eğer beyazların oturduğu bölüm dolarsa, afro-amerikalılar arkadaki koltuklarından vazgeçmek zorundaydı. parks yerini beyaz bir yolcuya vermek için hareket etmeyi reddedince hapse atıldı; daha sonra yerel bir sivil haklar lideri tarafından kefaletle serbest bırakıldı.
  
  (bkz: rosa parks/@justin mcleod)
  
  montgomery'nin afro-amerikan sakinlerinin çoğu parks tutuklanmadan çok önce siyasi olarak örgütlenmişti. örneğin, kadın siyasi konseyi (wpc) 1946 yılında kurulmuştu ve otobüs boykotu başlamadan önce on yıl boyunca otobüslerdeki koşulların iyileştirilmesi için şehirde lobi faaliyetleri yürütmüştü. ayrıca montgomery'de parks'ın da sekreter olarak çalıştığı siyahların ilerlemesi için ulusal birlik'in (naacp) aktif bir şubesi vardı.
  
  parks, beyaz bir yolcuya yerini vermeyi reddeden ilk montgomery sakini olmamasına rağmen, yerel sivil haklar liderleri onun tutuklanmasını yerel ayrımcılık yasalarına meydan okumak için bir fırsat olarak değerlendirmeye karar verdi. parks'ın tutuklanmasından kısa bir süre sonra, wpc'nin liderlerinden jo ann robinson ve yerel naacp'nin başkanı e.d. nixon, parks'ın tutuklanmasını anlatan broşürler bastırıp dağıttılar ve 5 aralık'ta şehir içi otobüsleri bir günlük boykot etmeye çağırdılar. boykotun etkili olabileceğine inanıyorlardı çünkü montgomery otobüs sistemi, yolcuların yaklaşık yüzde 75'ini oluşturan afrikalı amerikalı sürücülere büyük ölçüde bağımlıydı. afro-amerikan sakinlerin yaklaşık yüzde 90'ı o gün otobüslere binmedi.
  
  boykot o kadar başarılı oldu ki yerel sivil haklar liderleri boykotu süresiz olarak uzatmaya karar verdi. bir grup yerel bakan, boykotu ve ayrımcılık yasalarına karşı yasal mücadeleyi desteklemek ve sürdürmek için montgomery iyileştirme derneği'ni (mıa) kurdu. dexter avenue baptist kilisesi'nin karizmatik genç papazı martin luther king, mıa'nın başkanlığına seçildi. güçlü bir hatip olan king bölgede yeniydi ve çok az düşmanı vardı; bu nedenle yerel liderler onun afro-amerikan toplumunun çeşitli kesimlerini bir araya getirebileceğine inanıyordu.
  
  mıa başlangıçta afro-amerikalıların arkadan, beyaz yolcuların ise otobüsün önünden başlayarak ilk gelen ilk alır şeklinde oturma düzeni talep etti. ayrıca, ağırlıklı olarak afro-amerikan yolculardan oluşan güzergahlar için afro-amerikan otobüs şoförlerinin işe alınmasını istediler. otobüs şirketleri ve montgomery yetkilileri bu talepleri karşılamayı reddetti. birçok beyaz vatandaş afro-amerikan topluluğuna karşı misillemede bulundu: king'in evi bombalandı ve birçok boykotçu tehdit edildi ya da işlerinden kovuldu. polis birkaç kez protestocuları tutukladı ve hapse attı, bir keresinde boykotun 80 liderini 1921 tarihli, yasal işlere haklı bir neden olmaksızın müdahale etmek için komplo kurmayı yasaklayan bir yasayı ihlal etmekle suçladı.
  
  bu tür gözdağlarına rağmen boykot bir yıldan fazla bir süre devam etti. mıa otobüs ayrımcılığına karşı federal bir dava açtı ve 5 haziran 1956'da bir federal bölge mahkemesi otobüslerde ayrı oturma düzeninin anayasaya aykırı olduğunu ilan etti. yüksek mahkeme bu kararı kasım ayı ortasında onayladı. federal karar 20 aralık 1956 tarihinde yürürlüğe girdi.
  
  boykot ulusal basında büyük yankı uyandırdı ve king ülke çapında tanınır hale geldi. montgomery'deki başarı güney'deki diğer afro-amerikan topluluklara ırk ayrımcılığını protesto etmeleri için ilham verdi ve sivil haklar hareketinin doğrudan şiddet içermeyen direniş aşamasını harekete geçirdi.