1 entry daha
  • takeshis''de aktör ve kantoku banzai!'de yönetmen olarak karşımıza çıkan takeshi kitano, otobiyografik üçlemesini ressam kimliğiyle tamamlamış. ilk iki filmdeki narsist absürtlüğün ardından kitano üçlemeyi ayakları yere basan ve rahat izlenilebilir bir filmle kapatmış. filmde resime meraklı küçük bir çocuğun empresyonistliğinin sözde bir ünlü ressam tarafından öldürüldüğünü görüyoruz. ardından, tek bacağı kopmuş horoz ve ölü üvey anne gibi vurucu resimler çizen çocuk trajediler yaşıyor, evinden oluyor falan. gençliğinde ise manzara resimleri çizmeye kadar düşüyor ve sonunda resim okuluna sürüklenerek akımların peşinde kalıplara giriyor. kitano kısaca, doğal yeteneğin akımların öğrenilmiş bilgisine ihtiyaç olmadan özgün sanat eseri tablolar ortaya çıkartabileceğini ama bu yaratıcılığın sanat pazarında öldürüldüğünü söylüyor. modern sanat üzerine yaptığı bu eleştiri kağıt üzerinde çok bayat gibi dursa da uygulamada keyifli bir seyirlik sunmuş. kitano tabloları arasından da kendi portresi olan bir tanesini şahsen çok beğendim.

    bi' de achilles ve kaplumbağa muhabbeti için, (bkz: limit)
7 entry daha
hesabın var mı? giriş yap