oğuz yorulmaz

• sevan nişanyan'ın cezaevi arkadışıdır. aslanlı yol kitabında adı şöyle geçer:
  
  oğuz’la yakınlaştık. yakışıklı, aslan gibi bir adamdı. kavgacı, isyankâr, anarşist. baba mesleği diye polis olmuş, başını olmadık belalara sokmuş. dibe vurduğu bir gün elinden tutmuşlar, kaldırmışlar, profesyonel katil olarak yetiştirmişler. geçmişinden huzursuzdu. “sana bir şeyler anlatsak kitap yapar mısın?” diye sordu bir gün. ama devamına sanırım cesaret edemedi.
  
  sonra anlattı, bir ara fransa’da düzgün bir hayat kurmak üzereyken karısının dırdırı yüzünden dönmeye karar vermiş, bir daha belini doğrultamamış. yedi yıl mı ne tecritte yatmış. o sırada kendi kendine fransızca öğrenmiş, felsefe okumuş. yedi yıl gökyüzünü görmemiş. hücrede bir dakika bile ışığı söndürmemişler.
  
  30 mayıs 2005’te oğuz bursa’da bir bar kavgasında öldürüldü. beş-on gün sonra şirince’de yanıma genç bir adam geldi. oğuz’un kardeşiymiş. “abim her allahın günü senden bahsederdi, merak ettim, tanımak istedim” dedi. başkaca merak ettiği bir şey var mıydı? neler bildiğimi mi öğrenmek istiyordu? kestiremedim. kahve içtik, rahmetliyi andık, ayrıldık.