9 entry daha
  • özellikle küçük yaşlarda çıktıysa insanın ömründen çalan bir rahatsızlıktır.
    ortaokula giden mini mini bir çocukken ince bağırsaktan parça alınması gibi işkenceden farksız testlere tabi tutulduktan sonra çölyak hastası olduğunuzu öğrenirsiniz. bu yeni bir beslenme düzeni hatta yeni bir yaşam tarzı anlamına gelir. o zaman anlarsınız ki yediğiniz şeylerin hemen hemen hepsinde gluten vardır. çok sevdiğiniz birsürü yiyecekten vazgeçmeniz gerekir. küçük bir çocuksunuzdur ve bunun dünyanın sonu olduğunu zannedersiniz. ilk birkaç ayı ağlayarak geçirmeniz muhtemeldir çünkü o yaşlarda yiyecekler özellikle abur cuburlar hayatınızda çok önemli bir yer tutar. bir şeyi yemeden önce iyice araştırırsınız. dışarda yemek neredeyse imkansızdır. bir de insanlara bunu açıklama işi vardır ki bu da işkenceden farksızdır.
    -hiç mi ekmek yemiyorsun?
    -yemiyorum
    -çavdar ekmeği falan da mı yiyemiyorsun?
    -yemiyorum ya! o da tahıl işte
    -makarna?
    -hayır irmikten yapılıyor o
    -pilav yiyebiliyor musun?
    -pirinç yiyorum şehriyesiz
    -eh iyi bari ama ekmeksiz nasıl oluyor? doymaz karnın öyle
    -glutensiz ekmek falan var annem mısır ekmeği gibi şeyler de yapıyor işte idare ediyorum öyle
    -ıyyyk yenir mi onlar be?
    -?!?!...
    bir de çölyaktan nişasta hastalığı (vb) diye bahseden insan türleri olur ki onlar akıllara zarardır. arkadaşlarınızla bir yere gittiğinizde ucube muamelesi görürsünüz. sanki yemek seçiyormuşsunuz gibi saçma sapan laflar edip sizi delirtirler. işte o an "eeee! yeter be!" diyip önünüze geleni yemek istersiniz ama diyeti bozmanın sonucu tahmin edebileceğinizden daha kötü olacağı için yapamazsınız.
    birgün bir öğretmen sizi doğuştan çölyak hastası olan bir kızla tanıştırır. onun annesinin yaptığı glutensiz ekmeğin tadına bakarsınız. birbirinize yeni yeni tarifler verir, birbirinizi yediğiniz şeylerin çok güzel olduğuna inandırırsınız. birgün duvara yaslanmış simit yiyen arkadaşlarınızı seyredip kendi kendinize ağzınızı oynatmaya başlamışken kız yanınıza gelir ve "ben hiç simit yemedim. sen yemiştin değil mi? nasıl bir tadı var anlatsana" gibi bir cümle kurar. işte o an sizin hayattan soğuduğunuz ilk andır.
    olayı tamamen duygu sömürüsüne bağlamamdan yıllar sonra bir uyarı yapma ihtiyacı hissettim eğer bir yakınınızda varsa ve karın ağrısı, şişkinlik gibi semptomlara sahipseniz kısa zamanda test yaptırın zira ailesinde çölyak olan kişilerde de aynı durumun çıkma ihtimali oldukça yüksek gördüğüm kadarıyla
233 entry daha
hesabın var mı? giriş yap