irlanda

• 2019 da başladım iş aramaya araya pandemi girince sekteye uğradı ama sonunda anlaştım irlandadan bir firmayla ve bugün çalışma vizemi aldım 8 haziranda ordayım buruk bir sevincim var.
  
  öncelikle tamamen gözümü kapatıp gideceğim, her türlü zorluğu göze aldım hatta şu kadarını söyleyeyim yaşım 40 evliyim 2 kızım var, malesef ki iş grubum critical skills de olmadığı için normal çalışma iznine başvurabiliyor şirket dolayısıyla eşimi ve çocukları en az 1 sene götüremeyeceğim ki muhtemelen bu süre 1,5 seneyi bulacak ama zaten tüm seçimlerim çocuklarım için. bu süreç ne kadar zor geçecek olursa olsun söylemesi ne kadar acı olsa da çocuklarımı bu türkiyede her gün endişe ve gelecek kaygısıyla büyütmek istemiyorum. evet ülkemiz cennet gibi ama el birliğiyle cehenneme çevirilmiş durumda dahası her gün kötüye gidiyor ve bu beni dehşete düşürüyor, geleceği geçtim 1 ay sonrasını bile göremiyorsun.
  
  benim için mesele para değil arkadaşlar burda aldığım maaşı söylesem deli dersiniz bırakıp gittiğim için ama o kadar yoruldum ve yıldım ki haksızlıklardan, adaletsizlikten, stresten, kaygıdan, üzüntüden hiçbir zorluk umurumda değil ne yapıp edip çocuklarımı bu toksik ortamdan olabildiğince çabuk uzaklaştıracağım.
  
  herkes için hayırlısı.