24 hour party people

• 4 haziran 1976'da gerceklesen manchester'daki ilk sex pistols konseriyle baslayip, hacienda'nin kapanisiyla sona eren ve ara donemdeki manchester muzik scene'ini tony wilson ve sahibi oldugu plak sirketi^* ve klupler^** merkezli anlatan rockumanter-film. bu donemi ve kulturu bilmeyen, ya da sevmeyen insanlara pek tavsiye edilecek bir film degil, cunku ancak karakterleri ve muzik tarihindeki yerlerini ve onemlerini bilince, bazi seyler anlamli geliyor, taslar yerine oturuyor. yoksa shaun ryder kim, ian curtis niye intihar etti, filmin ucte biri neden happy mondays'e ayrilmis diye sorular sormak ve tatminkar cevaplar alamamak mumkun. oyunculuklar birinci sinif. basroldeki ingiliz komedyen steve coogan kadar, ian curtis'i oynayan sean harris de cok basarili.
  film gorsel olarak sahane. surekli hareket halinde bir el kamerasi, yer yer bulanik, yer yer kumlu goruntulerle, lars von trier'vari anarsik bir estetik. spontanelik ve hizlilik hissi. von trier'in filmlerinde gozleri yorulan, basi agriyan insanlar, muhtemelen burada da aynisina maruz kalacaklar.
  filmin muziklerinden zaten soz etmeye gerek yok, beklenebilecegi gibi cok saglam. sinemada oturdugunuz yerden ayaklarin, hatta belki de tum vucudun harekete gecmesi kacinilmaz. sondaki jenerik icin new order'dan here to stay'in secilmesi ayri bir hosluk.
  film hakkindaki tek sikayet, new order'in cok ustunde durulmamasi, joy division'dan neredeyse direkt happy mondays'e gecilmesi. en buyuk factory records hiti blue monday'in dogru durust duyulmamasi.