fransız milliyetçiliği

• fransız milliyetçiliği özellikle fransızların, napoleon bonaparte ve asterix hariç tutulursa, müzmin hale gelen askeri başarısızlıkları yüzünden hep bir eğlence ve alay konusu olmuştur. gerçekten de onların milliyetçi tutumları kahramanlıklar ve zaferlerle dolu bir geçmişten daha çok romantik bir vatan sevgisi, fransızca konusundaki saplantıları ve hiçbir millet ile kıyaslanmayacak kibirli tavırları ile özdeşleşmiştir.
  
  ali suavi, fransızların bu hallerinin ne denli kolpa olduğunu, iki cihan harbinde fransa'nın günler içinde almanlara teslim olmasını bile görmeye gerek kalmaksızın yıllar öncesinden tespit edebilmiştir.
  
  <<islam itikadı şudur ki, eğer memleket-i islamiye üzerine düşman zuhur ederse, muharebe ve mukâbele farz-ı kifayedir. eğer düşman memleket-i islam'a bir hatve atacak olursa, o halde muharebe farz-ı ayn olur. yani silah tutmaya muktedir olan ne kadar müslüman var ise herkesin üzerine farzdır ki, silahını kapıp düşmana mukâbele ede. işte bizimki budur. biz buna hükm-i ilahi ki farz biliriz.
  
  kitaplardan okuduk ki fransızlarca böyle farz falan olmayıp 'amour de la patrie' var imiş, yani hubbu'l vatan.
  
  şöyle ki patrie (vatan) diye bir nida olursa bütün fransızlar ayaklanıp vatan-ı azizi hıfz ederlermiş. lakin bu kere fransa'ya prusya askeri girdi, eski masallar fehvasınca gerek memurun gerekse gazeteler hubbu'l vatan diye iki ay bağrıştılar. ve halkı vatan namına davet ettiler. hani fransa ayaklanmadı…>>
  
  ^{* * *}