bir dünyanın eşiğinde

• meriç'in kerim sadi'ye de yolladığı kitap, ilk baskının peşinden. ithaf yazısıyla.
  o zamanki adıyla hint edebiyatı.
  
  şöyle anlatır sonraları:
  
  "kerim sadi, evime bırakmak lütfunda bulunduğu mehmed akif'in kapağına şu kelimeleri tükürmüş: hint yazarından çok daha olgun eserler bekleyerek ... çok daha olgun eser ne demek? bu konuda mitolojilerin bütün tanrıları elele verse çok daha olgun eser yazamaz. hint'in kaç sayfasını okudunuz acaba?"
  
  "bu hint benim calvaire'im. onu yazmış olmaktan büyük bir utanç duyuyorum. utanç ve vicdan azabı. katır ahırında beethoven çalmak. her kitap bir davettir. kimi nereye davet ediyorsun? kaç kişi okudu bu davetiyeyi. ve kaç kişi okuyacak? daha olgun eser mi? homer'i çağır da yazsın... o kitaba harf harf hayatımı işledim. dört yılım sayfa oldu. hint rüyalarımla, hicranlarımla benim. benim türbem."` :etimin eti kemiğimin kemiği`
  
  mübalağalı bulunabilir. ama benzeri sancıları çekenlerin yabancılamayacağı bir durum olsa gerek.
  bu biraz wittgenstein'ın bahsettiği bedelin ödenmemişliğiyle yapılan bir değerlendirmeye verilen tepki gibi.(bkz: #7030550)
  böyle okumuş bulundum.
  merak edenler kerim sadi ile dostluklarının derecesi için -biz dördüncü şahıslar ancak böyle kaynaklar üzerinden konuşmakta mahiriz- bu ülke'deki müstakil portreye bakabilirler.
  şöyle biter: "kerim sadi türk sosyalizminin plekhanov^*'udur."