iz bırakan kitap cümleleri

• "bu eğilimlerin içinde, olumluyla olumsuzun çatışmaları bunaltırdı salpa'yı...bunaldığı zaman kaçardı salpa; yer değiştirirdi.
  sıkılırdı salpa...her yerden olduğu gibi buradan da sıkılırdı. bir an önce çıkıp gitmek isterdi, sultan pınarına, beş pınara, küçük suya... duru sulara, coşkun sulara. hep sıkılırdı salpa, hep, her yerde. olduğu yerden başka bir yere gitmek için kendini kandırır, çeşitli nedenler bulurdu. gideceği yerde de sıkılacağını sezerek... oysa nereye gidecek salpa, neresi var ki oraya gidecek ? gideceği yeri bilmezdi işte. sıkıntı veren, bunaltan asıl nedenleri de bulamazdı, açıklayamazdı. onların kaynaklarını araştırmaktan, üzerine üzerine gidip deşmekten de kaçardı salpa. özünü vuramazdı açığa, korkardı, kaçardı, kendi gerçekliği ile yüz yüze gelmek istemezdi. bu yüzden de birikirdi sıkıntıları, taşardı içinde, boğardı salpa'yı. işte o zaman her yer dar gelirdi, duramazdı. hep bir yerlere, başka yerlere, başka insanlara gitmek isterdi. yemek yerken bile sıkılırdı, lokması büyürdü ağzında..."
  
  selimiye 1973