soyutlama

• bir metayı meydana getiren karmaşık oluşumları göz ardı ederek, o metanın işe yarayabilecek en öz haline inebilmektir soyutlama. diğer anlamda, temel özellikleri özetleyerek temel olmayan ayrıntıları dışarıda bırakmaktır. soyutlamanın temeli, az malzemeyle (bu nokta olur, çizgi olur, geometrik formlar olur) çok şey anlatmaya dayanır.
  
  örneğin soyutlama yapacak insan evladı, soğanı soyutlayacaksa, evvela o soğanı soğan yapan temel özellikleri düşünmesi ve bunu ikinci bir kişinin anlayabileceği şekilde anahatlarıyla aktarabilmesi gerekir. soğanın kabuğu, içindeki katmanlar, inceli kalınlı zarları, katmanlardaki damarları, yumuşaklığı, sertliği, alt saçakları... göz ardı edilmesi gereken ayrıntı özellikler olup, yapılacak soyutlamaya dahil edildiğinde karşı tarafta istenilen algı hareketlenmesini yaratamayabilir.
  peki argadaşım nası yapmalıyız biz bunu?
  bu tip ayrıntılar yerine soğanın yuvarlaklığını ve cücüğünü (evet cücük, öze inin dedik olm o kadar.) az ve öz çizgiler kullanarak anlatacak tarzda bir soyutlama yapmak yeterli olacaktır. hatta gayet şükela bir soyutlama olacaktır kendisi.
  
  ''peki bu bilgi gerçek hayatta ne işimize yarayacak?'' diyecek olursanız ağzınıza yüzünüze iki çarptıktan sonra şunu söylemek isterim ki neredeyse etrafımızdaki her şey birer soyutlama örneği oluşturmakta; uçaklar, haritalar, logolar, sayılar, matematik, bilgisayar programları, hatta babaannelerin torun sevme replikleri^*... örnekler çoğaltılabilir, evet.
  
  ha şimdi aklıma geldi; bir de zork the grand inquisitor isimli fantastik adventure oyununda bu işin büyüsü vardır.
  (bkz: kendall)