anormal psikoloji

• bu dal ile ilgilenen bilimadamlari fenomenolojik psikoloji yuzunden bircok konuda karsit fikirler yuruturler. fenomenoloji'yi polyannacilik olarak goren kesim ile "tek insani yol" olarak goren insanlar arasindaki bu bilimsel kavgada en cok tartisilan konu, ilac tedavisinin bilissel psikolojinin onune gecip gecmedigidir. her iki tarafinda hakli oldugu konular mevcuttur: fenomenolojik dusunenler ilac tedavisinin kotuye kullanildigini, insanlari iyilestirmek yerine ilac kullanimini arttirip bu dali sirf paraya endeksli bir hale sokarak asil amactan saptiklarini iddia ederler. gunumuz psikiyatristlerinin depresyon gibi rahatsizliklar icin bile ilac yazdiklarini, doktor-hasta arasindaki diyalogun neredeyse sifira inip, insanlarin beyin ayarlariyla oynayarak bir nevi "kolay" yolu sectikleri dogru. antidepresanlarin faydasi tabii ki gozardi edilemez, ama bu ilaclari birakmanin ne kadar zor oldugunu, birakmak isteyenlerin hem depresyona tekrar girip, hem de daha once karsilasmadiklari problemleri bile asmak zorunda kaldiklari da bariz. (antidepresan ilaclardan kurtulmanin zorlugu hakkinda bilgi edinmek isteyenler efexor basligini okuyabilir.) obur tarafta, bazi rahatsizliklarin ilacsiz, tibbi terapi olmadan tedavi edilemeyecegi de bir gercek. anormal psikoloji her tur ruhsal rahatsizligi kapsadigindan bu gorus farkliliklari normaldir ama bir o kadar da yararsizdir. ilac tedavisini gereksiz goren fenomenoloji tarafi bilimadamlari sizofren ve demans gibi konulara girmeye calisinca sert tepkiler ile karsilasiyorlar, cunku sizofren hastalariyla konusarak anlasmak bosa kurek cekmek gibidir. istisnalar psikoloji gibi butun insanlari dogrudan etkileyen bir alanda duzeni degistiremez.
  
  bu iki gorusun de etkili olduklari alanlar farkli. ilac tedavisi bazi hastaliklarda ne kadar gerekliyse, bazi hastaliklarda da bir o kadar gereksiz ve tehlikeli. ama insanlari ilac manyagi yapan psikiyatristlere onyargilardan arinarak hak vermek cok da kolay degil. hem de sadece 40-50 sene once insanlara iskence yapip tedavi ettiklerini iddia eden bilimadamlarinin modern versiyonlari gibi hareket etmeleri de gozonune alininca, dogruluk payi olan goruslerini bile empati kurulabilir duzeye getiremiyor. anormal psikoloji 18. yuzyildan beri cok yol aldi; artik hastalar terapi ortamlarinda kaynar sudan buzlu suya konularak, goz bosluklarindan beynin on kismina igneler sokularak, deney yapiyoruz ayagina uyusturucu verilerek, yani dupeduz iskence yapilarak degil, insan yerine konularak tedavi goruyorlar. artik iki kurus icin gereksiz yere insanlari prozac, efexor gibi ilaclara baglamaktansa, uzmani olduguklari bilim dalinin temeli, insan iliskisi ile hareket etseler, dogru yaptiklari islere de onyargiyla bakilmayacak.