judgement

• anathema'nın tartışmasız en iyi albümü, ve bu albümdeki tartışmasız en iyi parçası..
  o giriş, daha ilk dakikadan insanın içine işler, ve vincent cavanagh, daha fazla bekletmeden ilk saniyelerde şarkıya dalar, o mükemmel etkileyici sesi duyanın, bu dünyadan uzaklaşmaması, kendini hayal ortamında hissetmemesi imkansız gibi bişeydir.. yukarıda da belirtildiği gibi, içinizdeki o sizden habersiz ve kontrolsüz olan hüzün
  all the hate that feeds your needs
  all the sickness you conceive
  all the horror you create
  will bring you to your knees
  
  kısmıyla doruğa ulaşır, en neşeli insanı, bunalım takılmayı salaklık sayan insanı bile üzülecek bişeyler bulmaya zorlar..
  sonra şarkı yavaş yavaş hızlanmaya başlar, tempo gittikçe artar, çığlıklar kafanızın sağında solunda yankılanmaya başlar, ve işte tam o sırada şarkıyı sona bağlayacak olan bölüm gelir, işte oradada film kopar zaten.. topu topu 4 dakikalık şarkı, sizi alıp dolaştırıp, zaman zaman hüzünlendirip, zaman zaman çoşturup geri bulunduğunuz yere kondurmayı başarmıştır, ve bunu sadece vincent cavanagh'ın mükemmel sesi, ve anathema kalitesi yapmıştır..