koka

• 2000 lerde beni sözlüğe en çok bağlayan şey kaliteli mizah yazilariydi. o yazılar asla sadece mizah da değildi. keskin zekaların , genel kültürü ve kelime dağarcığı çok yüksek sözlükçülerin dramdan mizah yaratma becerisinin bir tezahuruydu. o ekolden öyle müthiş yazarlar yetenekler çıktı ki. bazıları hala aramızda ama artık öyle yazmiyorlar. küstürdük tabi.
  
  geriye sadece koka kaldı. iyi ki var. anirarak gülmek gibi özgür mutluluk var mı başka? doya doya yaşatıyor. var olsun. ki tek yeteneği mizah da değil. okuduk ordan biliyoruz.