dangling man

• 15 aralık 1942 tarihi ile başlayan 9 nisan tarihi ile biten bir güncedir.işinden ayrıldığı günden beri boşlukta sallanan adam^* hayat ve insanlar üzerine daha çok kafa yorar.etrafta olup bitenlere gerçekten bakar bu sefer ve içinde bulunduğu boşluğun da yüküyle daha çok eleştirir. yaşadığı şey aslında fazla özgürlüğün nasıl kullanılacağını bilememenin rahatsızlığıdır .özgürlüğün sınırlı oluşunun kıymetli olduğuna ikna etmek ister adeta.insanın kendinden sorumlu olmamasının,başkalarının elinde oluşunun ne denli değerli olduğunu anlatır.
  
  "çevrem hareketlendikçe daha da ağırlaştığımı farketmeye başladım ve yalnızlığımın,çevremin gürültü patırtısıyla,çılgınlığıma karşı aynı oranda arttığını."
  
  "aradığımız dünyalar asla gördüklerimiz olmamıştır;ne de pazarlığını yaptığımız dünyalar satın aldıklarımız"
  
  "...ve belki kendi kendimizi iyi kabul etmektense diğerlerinin hakkımızdaki kötü izlenimlerine sarılacak kadar kendimizi iyi tanıdığımız için hepimizde vardır bu duygu."
  
  "fiziksel acı duymak,yaşadığımızı anlamamıza yardım eder.öte yandan yaşama sarılmak,yaşamı sürdürmek için bizi kışkırtacak olaylar yoksa bu tür olayları arar,ortam hazırlar ve tekdüze,kaygısız,önemsiz yaşamaktansa utanç ya da acı duymayı yeğ tutarız"
  
  "bu denli inat etmeseydim başarısızlığımı itiraf eder ve bu sonsuz özgürlüğümü nasıl değerlendireceğimi bilemediğimi söylerdim"