seni günlere böldüm

• "şairler ve sanatçılar olmasaydı her şey kaosa dönerdi. artık mevsimler olmazdı, medeniyetler olmazdı, düşünce olmazdı, insanlık olmazdı, hatta hayat olmazdı ve aciz karanlık sonsuza dek hüküm sürerdi."
  
  yukarıdaki satırlarla şairlerin ve sanatçıların önemini guillaume apollinaire çok doğru ifade etmiş ama yaşadığı duygu yoğunluğunu, bizi derinden etkileyen bir şiirin her mısrasına, her kelimesine ilmek ilmek işleyen şairin yaşadığı sancılı ruh halini de cemal süreya özetlemiş: “fazla şiirden öldü edip cansever.”
  
  haklı, şu satırları yazan biri ne kadar uzun yaşayabilir ki?
  
  "seni günlere böldüm, seni aylara
  daha yıllara, yüzyıllara böleceğim
  ve her zaman söyleyeceğim ki beni anla
  böyle eskitilmiş de olsa bu kalbi
  minesi çatlamış bir diş gibi durduracağım karşında.
  
  şiirler söylenir, şiirler biter
  biz bu sevdayı neresine sakladıktı sen ona bak da
  kahverengi avuçlarına mı gözlerinin
  tam oradan mı kahverengi yağan bir aydınlığa.
  
  bütün günler yenileşir her bekleyişte
  ve bütün dünler, bütün geçmişler
  kapını açarsın ki bir de, hiç kimseler yok
  çaresiz, benim sana gelişim de hep böyle.
  
  dün akşama doğru turuncu bir bulut geçti
  sonra bütün bulutlar hep birden geçti
  anılar, anılar, belki hepsi bir kelime."
  
  edip cansever