romaji

• japonca kip çekimlerinde bazı durumlarda heceler bütünüyle değil, parçalı değiştiği* için başlangıç seviyesi öğrenciler için kanımca oldukça gerekli bir harf sistemi. ama alışmak kana okumaya üşendirebiliyor, o kötü.
  
  * mesela "shinu -> shinda". kana ile "u düşüyor" diyemiyorsun; yani diyorsun ama u kanasındaki u ile nu'daki u şeklen aynı değil ve kelimenin içinde bariz olarak gözükmüyor. veya "shiru -> shiraseru". gene aynı mesele; u düşüyor, -aseru geliyor. daha küçük birimlere bölünemeyen kanalar ile bunu anlatması zor. onun yerine ru düşüyor raseru geliyor diyebilirsin; ama her fiil sonu hecesi (ru, mu, nu, tsu vs.) ile bunu yapmakla uğraşmak yerine romajiyle söylemek daha kolay. japonlar bunu kendi okullarında nasıl öğretiyor merak ediyorum aslında. muhtemelen "u düşüyor aseru geliyor" demek yerine "son hece a satırı versiyonuyla değiştiriliyor + seru ekleniyor" falan diyorlardır. çinliler yerine avrupalılar tarafından yazıyla tanıştırılsalarmış keşke..