1 entry daha
  • placebo'nun 2022 tarihli never let me go albümünde yer alan, benim de albümde en sevdiğim şarkı. biraz dürüst, biraz iğneleyici, biraz deli olduğu için çok hoşuma gitti.

    albümde üzerinde çalışılmaya başlanan ilk şarkıymış, 2016'dan geliyor ve bu nedenle hem geçmiş zamanları yansıtıyor (ki molko şarkının girişinin infra red'i andırdığını söylemiş) hem de son albümden bu yana geçen yılların kiri ve pasını silkme gibi işlevlerin yanı sıra yeniliğin fitilini de ateşleme özelliğine sahip.

    sözlerini defalarca yazıp silmiş molko. öncelikle polis şiddeti üzerine yazmış, sonra değer verdiği birini polis şiddeti yüzünden kaybeden birinin ruhunu yansıtmak istemiş, ancak çevresinden bu sulara pek girmemesi uyarısı almış ve şarkı da zaten içsel sulara doğru evriliyormuş o sırada. ortaya böyle bir şey çıkmış.

    it's all good'lu kısmı bence şarkının zirve noktası, not edilmeli.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap