insan-ı kamil

• varlığının neden ve niçin görünüşe çıktığını hatırlayan, bilen; kendini bilen, insan olmanın tüm üstün faziletlerini yaşayan, ve yargılama, koşul, kin, hırs gibi kelimeleri lugatından silmiş kişiler için kullanılan tamlama.