dag solstad

• 92 yılı sağlıklı geçmemiş olacak ki on birinci roman- gibi kötü bir kitaba adı sıçramış. sıçramışlığı belki sıkılıp yarısını tanıdığı birine yazdırması düşüncesiyle ortaya çıktı.
  
  bu kitabı geri teknik ve uhrevi metaforla aklamak dag'ı şımarık bir yazar yapıyor. ne yani, dag isim nüfusunu kullanarak şımarma lüksüne sahip ve sadece son bir metafor(o da meçhul) ile arkasında bomboş bir kurgu, üslupsuzluk ve anlamsız açıklamalar bırakabilir mi? "ben dag, yazdım bitti." ha? yok öyle, bırakamaz arkadaşım. bana diyorlar ki "klasik dag işte." dag bundan önce hangi kitabında metafor kullanmış, teknik kasmış, kopuk karakterler kurgulamış da klasik dag oluyor?
  
  çay bahçesinde, poşetinde taşıdığı kitapları ile masanıza gelip tanıtım yapan yaşını almış insanları kırmayıp da okumaya başlasanız ve dag'ın 92'si karşınıza çıksa, kitabı "neyse, yardımcı oldum" diyerek çöpe atarsınız; hiç öyle "kesin metafor", "acayip serseri bir tarz" demeden, pat diye atarsınız.
  
  böyle olmaması için "dag da kötü kitap yazabilir" demek gerçek dag severlerin borcudur.
  
  göğsüme bastırdığım t.singer, mahcubiyet ve haysiyet ile sahte dagcılarla sonuna kadar mücadele edeceğim.