kadraj

• öznenin, yaşanmış ve yaşanmamış tüm boyutlarına bakarken, kurguladığımız çerçevenin içinde kalanla gerçeğin bütününden çıkardığımız izlerimiz, yaşam duvarlarında asılı duran çerçevedir.
  yaşanmamışlığın soyut sürecinde düşlerimizle, yaratıcılığımızla, üretkenliğimizle belirlediğimiz kadraj, yaşamı öznel ve özgür kılar; boşluklar üzerine kurgulanan yaşam özetidir. (kadraj bir görme-bilme düzeyidir.)
  
  bardağın (kadrajın) boş tarafından yana duruşumuz, yaratıcı, üretken, özgürce kendinizi ifade edebilme gücünü de gösterecektir.
  
  bardağın (kadrajın) dolu tarafından bakarak yaşama bir mutluluk penceresi açtığımızı düşünürsek kendimizi aldatırız; doluluk kadar kendimizi sınırlarız.
  
  bardağn (kadrajın) boş tarafıyla hesaplaşmama, üreterek çoğalmaya çalışan yaratıcı iradeye haksızlık olur.
  
  önemli olan boşluğu görmektir, bakmak ya da ıskalamak değil.
  
  boşlukta yaşamın derinliği, kendini ifade üretkenliği vardır.
  
  boşluğu, iradenizle, birikiminizle, sezgilerinizle, yaratıcı üretkenliğinizle doldurursunuz.
  
  doldurulan boşluklar sizin yaşam biçiminizin kadrajları olarak yaşamda yerlerini alırlar.
  
  sonsuzluğun içinde yeni boşluklara, heyecanlara özgür ve özgün yolculuklar devam eder.
  
  bardağın (kadrajın) yalnızca dolu yanını görmeye zorlayan irade, boşluğun yaratıcı üretim gücünden yoksun bırakır.
  
  yaşanmamışın boşluklarını iğfal ederek, yaşamınızın yaratıcı, üretken alanlarını, geleceğinizi istila eder, sizi yaşamınızın içinde tutsaklaştırır.
  
  bardağın (kadrajın) dolu tarafından yana duruşunuzla bütünü göremezsiniz; aynı noktada yaşam boyu oyalanırsınız.
  
  sonuçta yaratıcı özne açısından şu söylenebilir: gösterilmek istenilen değil, görmek istediklerinizle yaşamı sorarak sorgulayarak, iradenizi boşluklarda egemen kılarak, anlamlı, özgür ve özgün yaşayabilirsiniz.
  
  ahmet yeşil
  
  artist mart 2007 sayısından alıntıdır.