tanıma

• tanınmanın ruhsal bir çerçevesi de olmak zorunda (hegel?), çünkü salt yasal tanınma (bilhassa batı tarafından yasal tanınma) dağılmaya teşne bir karaktere sahiptir. bu yasallığın ortadan kalktığı ilk durumda (misal savaş durumunda) insani davranışı koruyacak ruhsallık, yasaya dahil olsa da batılı özne tarafından yasanın bu yanı dışarda bırakılmıştır/ya da batılı özne kendini yasanın bu yanının dışına atmıştır.. yani batılı özne ötekinin dolayımından geçerek kendi üzerine kapanmış sayılabilir. demek ki içselleşmiş bir yasalılık fikri olsa da; bu fikir ötekine dair ruhsal yakınlığı içermez. çünkü kulaksız! görecek kadar yakın olmakla, duyacak kadar yakın olmak mesafesi arasında fark vardır. bunun için yasal/görsel tanıma var ama ruhsal/bilişsel tanıma yoktur diyebiliriz. peki batı dışı öznenin kulağı nereden geliyor? tabi ki bir büyük diyalektikten. kölenin kendi iç sesi, kendi kulağında çınlıyor.