otesanek

• gectigimiz sonbaharda, ifistanbul bagimsiz film festivalinde gosterildi. daha once birkac kez bu filmi gorme firsatini kacirmis olup, hayiflanan bendeniz de sonunda muradima ererek izleyebildim, filmi gordugume memnun, ama urkmus bir sekilde ve kendimi tuhaf hissederek ciktim filmden. bence filmdeki en urkutucu ve etkileyici sey, otesanek'in babasi dahil bir suru kisiyi parcalayip yemesinden cok, o tuhaf, sevimsiz, agac kutugunden tureme yaratiktan cikan bebek sesleriydi. sevimsiz koca gozdesiyle debelenen, acliktan gozu donmus, basindaki kovuklardan birinin icinde kocaman, ac bir agiz ve dil, bazen de kocaman bir goz gorunen yaratigin yardima muhtac, minik bir bebek sesiyle aglamasi insanin tuylerini diken diken ediyor.