olafur arnalds

• abicim. evladim. basligina o kadar buyuk harflerle yazmak istiyorum ki. olmuyor, olsun. sadece sunu soylemeye geldim: cok kral adamsin lan. kkaallbimi titretiyorsun. oyle ki mega kaotik isin gucun bes dakkalik kacamaginda sarkilarina kosuyorum. cennetten yer ayrilmasi neymis, tekrar tekrar teslim ediyorum. oyle sigurroslarla sadece izlanda diyarlarinda sekmekle olmiyor, bizi de goresin diye diliyor, gozlerinden opuyorum.
  
  (bkz: icimizdeki izlandalilar)