8 entry daha
  • nasıl bir hayat sürmemiz gerektiği konusunda bize yol gösteremeyecek alandır. evvelce çok kafayı takmıştım bu ahlakın objektifliği ve bilinebilirliği meselesine, hala ahlaki realizme eğilimli olsam da artık o kadar önemli olmadığını düşünüyorum bu konunun. bunun sebebi: 1-ahlaki inançlar açıkça zorunlu olarak motivasyon vermiyormuş gibi görünüyor. 2-mutluluğumuzu maksimize edecek şeyler ahlaki değerlerin metafiziksel doğasına göre değişmezdi. 3-ahlaki değerlerin objektif olmaması erdemden, iyi ve kötü gibi özelliklerden söz etmemize; bunları akli şekilde eylemlere ya da karakter özelliklerine uygulamamıza mani değil. faraza estetik değerler objektif değil diyelim; bu güzellikten söz etmemize mani mi, ya da hangi filmi izleyeceğimize rastgele karar vermemiz gerektiği anlamına mı geliyor, hala ussal bir süreç yok mu sanat eseri yaparken misal? ahlaki anti realizm doğruysa bile hala bazı karakter özelliklerinin diğerlerine göre objektif olarak daha arzuya şayan olduğunu söyleyebilirdik. gidilecek yol antik greko-latin irfanının mutluluk etiğidir, stoacılıktır. metaetik görüşleriniz ne olursa olsun erdemden ayrılmayın. hatta hayatta erdemden başka bir şeyi pek umursamayın.
hesabın var mı? giriş yap