o ano em que meus pais sairam de ferias

• hayata, futbola, futbolun birleştirici gücüne, 70'lerin siyasi ortamına ve çocukluğa dair sıcacık bir film. öyle ki, kalecinin yalnızlığı üzerine tiradlar dahi mevcut filmde. ve bir çocuğun neden kaleci olmak isteyeceği hakkında nefis bir anlatım.
  
  futbol dediysek, sadece erkeklere hitap eden bir film de değil. futbolla ilgisi olmayan birinin de aynı heyecanla izleyeceği bir film. yer yer hüzünlü, yer yer çok eğlenceli.
  
  çok kolaycı bir tanım olacak belki ama babam ve oğlum'un brezilya versiyonu biraz. lakin görüntü yönetimi çok çok daha başarılı. babam ve oğlum'un müzik ve senaryoya yüklediği hüznü ve hikayeyi ince çalışılmış görüntü yönetimiyle elde etmiş yönetmen.
  
  bir de mauro karakterinin kendi kendini eğlendirmesinde, oynamak için ikinci bir kişiye ihtiyaç duymayışında kendi çocukluğumu gördüm. trafiğin aktığı caddeye bakıp "mavi vosvos, mavi vosvos, mavi vosvos" diye sayıklayışındaki hüzün mauro'nun çok ortak, çok tanıdık.