el orfanato

• uzun zamandır sinemada seyretmeye hasret kaldığım türden bir gerilim-korku filmi.
  konu sürükleyici, korkuyu kanla vahsetle vermedikleri için gözlerinizi kaçırmanıza gerek kalmadan, herseyi filmin içinde yaşıyorsunuz. filmin korkutucu öğesi olması beklenen yetimhane cocukları o kadar şirin ki, korkmaktan ziyade içiniz parçalanıyor.
  yer yer çığlık atmak, koltuktan zıplamak da kaçınılmaz. ben bizzat bir sahnede çığlığı bastım elimde olmadan.
  ve sürekli tüyler diken diken izliyorsunuz. daha ne olsun diyebileceğimiz türden olmuş.
  seyredin, seyrettirin.