stratego (iron maiden şarkısı)

• cok iddiali olacak belki ama tum zamanlarin en buyuk klasikleri arasinda anilabilecek kadar kusursuz olmus olan maiden parcasi...
  
  resmi olarak yayinlanmadan 15 dakika evvel kaydi elime gecmisti ve ilk dinleyisten sonra sunu yazmistim (bkz: #127102690)
  
  normalde boyle bir seyi yazmam, bir maiden parcasinin 50-60 kere dinledikten sonra tam olarak ozumsenebildigini geride kalan yaklasik 26 yillik maiden fanligim az cok ogretti cunku bana... ama bu parcada anormal olan bir sey vardi iste... maiden'in max 5 dakika sureli, yuksek tempolu parcalari icerisinde ilk ciktiginda dinlediklerimden the final frontier, different world, rainmaker, the wicker man ve futureal da az carpmamisti beni ama bu sanki biraz daha fazla carpti... ustelik dinledikce daha da, daha da icine cekiyor...
  
  az once adini yazdiklarim, orda da belirttigim gibi maiden'in 5 dakikadan kisa sureli ve genelde bastan sona yuksek tempolu olan parcalarinin 1998'den gunumuze kadar olanlarina dair baslica orneklerdi... zaten grup 1995'ten beri onceligini daha uzun sureli, progresif sarkilara verdigi icin bu gibi ornekler de az... bu duruma da daha evvelden su entry'de deginmistim... (bkz: iron maiden/#125908797) o saydiklarim disinda ayni albumlerden benzer sureli ve tempolu speed of light, the alchemist, the fallen angel, the mercenary, wildest dreams ve yine son albumden days of future past var herhalde... 1995'te soz konusu donemi baslatan the x factor'dan da man on the edge...
  
  stratego'ya bence bu parcalarin yaninda apayri bir karakter katan ozelligi, parcanin suresi kisitli olmasina ragmen cok uzun bir nakarat kullanilmasi... mesela suradaki diger parcalarin onemli bir bolumunde sarkinin temposu dusmesin diye nakarattan ziyade adeta kisa bir slogan bulup onu kullanmakla yetinmislerdir... "what is real, futureal...", "falling down... falling down", "your time will come... your time will come", "show them no fear, show them no pain", "i'm on my way, out on my own again...", "the final frontier... the final frontier..." gibi gibi...
  
  stratego'daysa upuzun, on dizelik bir nakarat yaratmislar ve bunun hic tikanmadan, oyle guzel akip gitmesini saglamislar ki parcanin son surat temposu hic dusmedigi gibi parca, dinleyicisini de bir anda avcunun icine alip kendisine olabilecek en kuvvetli bir sekilde baglayiveriyor... muthis.. muthis!!!
  
  kapanisi buyuk bir iddiayla daha yapalim: somewhere in time, seventh son of a seventh son, no prayer for the dying ve fear of the dark albumlerindeki 5 dakikadan kisa sureli ve yuksek tempolu parcalari da goz onune alacak olursak stratego, maiden'in bu sure ve tempo kategorisinde powerslave albumunden beri cikardigi en etkili parca olmaya bile aday benim nazarimda... rakipleriyse tailgunner, judas be my guide, man on the edge, futureal, the wicker man, rainmaker ve different world olur tabii ama demin de dedigim gibi o nakarat kismi yok mu o nakarat kismi... gercekten cok baska...
  
  ocean is black, the devil's track
  looking beyond, beneath the sea
  eye of the storm is here again
  been there before you were ever born
  beyond the dark, i feel the pain
  it's hidden but i can't explain
  a cross to bear
  a heavy faith
  my sorrow whispers
  time again