30 eylül 1998 galatasaray athletic bilbao maçı

• hayatımda gittiğim ilk maçtır.
  
  10 yaşımda babamla beraber gitmiştik. o tribünleri, kocaman yeşil sahayı görünce gözlerim dolmuştu. televizyonda izlediğimiz gibi değilmiş hiç bir şey dedim kendi kendime. inanılmaz bir büyüydü benim için.
  
  maçın son anlarında babam dedi ki hadi gidelim birazdan kapıda yığılma olur. malum eski stad, çıkış kapısı az. babam da elinde çocukla kalabalığın içinde kalmak istememişti. babamın elini tutup ufak ufak çıkış kapısına giderken benim gözüm hala sahadaydı. birden nasıl oldu anlamadım top hagi'nin önünde kaldı. babama bakarak "baba, hagi geliyor" diyebildim. söz ağzımdan çıktığı gibi hagi bir kaç metre önümde topa vurdu. vurdu ama ne vuruş. o sevinci ve mutluluğu unutamıyorum. küçük çocuğum herkes bana sarılıyor. babam bir yandan gole sevinmeye bir yandan bana mukayet olmaya çalışıyor. sonra çıkış kapısından şarkılar türküler eşliğinde çıkıyoruz. ertesi gün okulda sesim kısık bir şekilde bu muhteşem maçın büyüsünü yaşıyordum hala. seneler sonra bu entryi yazarken hala tüylerim diken diken.