sebeb-i telif

• soruları pek sevmediğinizi düşünün şu sıralar. mesela cevabını bilmediğiniz sorularla asla ilgilenmiyorsunuz..
  olaylar ve kişiler de ilginizi çekmiyorlar uzun süredir, kavramlar ve olgularla ilgilisiniz artık,
  kişilerden hiç bahsetmiyorsunuz.
  belki de bu yüzdendir ki cevabını bildiğiniz soruları kendinize sorup cevaplıyorsunuz!
  
  bu şiir de böyle işte, buna dair bir şiir.
  şiir kelimesi, türkçe’ye geldiği dilde “korunan bilgi” anlamına ‘da’ gelir,
  bir çeşit hafıza işlevi görür ya da çoğu zaman tarihi kayıtların kendisidir.
  
  zülküf, valéry, valentina tereşkova, pekos bill, markut, karon, ho amca, fanya kaplan, baudelaire, al capone…
  
  ismet özel şiirinde saklı isimlerden birkaçı bunlar ve ismet özel şiiri, daima “ayak direyen” bir şiir olmuştur,
  olmaya da devam ediyor. kurallar; başkalarının kuralları, ahlak yasalarıyla işi yok! mantıklı, doğru ya da erdemli olmak yerine, adl’den bahseden bir şiir..
  
  evet, kabul gören ya da görmeyen bütün değerlere karşı olan bir adam ismet özel, topluma göre şizofren,
  solculara göre dönek, islamcılara göre tam müslüman değil, diğerlerine göre vs..
  
  “kazandım nefretini fahişelerin
  lânet ediyor bana bakireler de.
  sözlerim var köprüleri geçirmez
  kimseyi ateşten korumaz”
  [celladıma gülümserken]
  
  yukarıdaki dizeler ve dizelerin yer aldığı şiirin tamamı,
  aslında ismet özel’in her şeyin farkında olduğu anlamına geliyor, ismet özel de durumun farkında.
  ve sebeb-i telif’te, immanuel kant’ın ahlak yasası’na karşı olabildiğince sert bu şiirinde,
  çünkü hayatı bunun üzerine kurulu.
  kant’a göre kişi öyle hareket etmelidir ki, onun hareketlerinin yasası
  aynı zamanda başka insanların hareketleri için de bir ilke ve yasa olsun.
  oysa, ismet özel bundan başka bir yerde, kant’la anlaşması da, tabiatıyla halen olanaksız.
  
  “hepimiz, herbirimiz gizli bir isimle adaşız” [sebeb-i telif]
  
  işte ismet özel şiirini sevenlerin, ondan vazgeçmeyecek olanların ortak noktası da budur:
  gizli bir isimle adaş olmak,
  bir çeşit, ait olamamak, sabit olamamak.
  
  veyahut:
  
  “baştan beri bütün yenik düşenlerle
  aynı kışlaktaymışız” [sebeb-i telif]
  
  diyebiliriz.
  
  tanım: bu şiiri ismet özel sesinden dinlerken, fonda 09 15 00 olmalı.