kontrbas

• "kontrbas çalmanın müzikle bir ilgisi yok, düpedüz kuvvet işi. bu nedenle çocuklar çalamazlar. ben 17 yaşımda başladım, şimdi 35'imdeyim. ben kendi isteğimle kontrbasçı olmadım. nasıl anlatayım... bakire bir kızın hamile kalması gibi, rastlantı sonucu. flüt, keman, trombon... dixieland'a bile takılmıştım, ama şimdi caza karşıyım. bu bir yana, gönüllü olarak kontrbas çalmaya başlamış bir tek meslektaş tanımıyorum yani. nedenini çok iyi biliyorum. bir kere çok hantal; kullanışlı bir çalgı değil. çalgı olmaktan çok bir... bir engel. taşıyamazsınız sürüklersiniz. düşerse parçalanır, arabaya ancak ön koltuğu sökerseniz sığar. o zaman da doldurmuş olur arabayı. evde çarpmamak için dikkat etmek zorunda kalırsınız. öyle salak salak durur ortada. piyano da evin içinde yer tutar ama, piyano bir mobilyadır. kapatır olduğu yerde bırakırsınız. bunu asla... hep ortalıkta kalır, şey gibi... bir dayım vardı, hastalıklıydı, sürekli olarak kimsenin onunla ilgilenmediğinden yakınırdı. kontrbası dayıma benzetiyorum.
  eve misafir mi çağırdım, baş köşede kendileri, hep ondan sözedilecek... bir kadınla başbaşa kalmayı istediniz, karşınıza dikilir, bakar. iyice yakınlaşmışsınızdır, gözünü ayırmaz, seyreder. sanki alay ediyordur, cinsellikle dalga geçiyor izlenimine kapılırsınız. bu durum kız arkadaşınıza da geçer. sonra... siz de iyi bilirsiniz ya sevişmeyle gülünçlük birbirinden kıl payıyla ayrılırlar, ama hiç mi hiç bir araya gelmeyen şeylerdir. sonuç, fiyasko... rezillik... olmaz böyle şey canım. afedersiniz (...) müzik işinde bazı şeyler tamamen adaletsiz... solist alkışlara boğulur: bugünün seyircisi, daha fazla alkışlamazsa cezalandırılmış gibi hissediyor kendini. şefe de alkışlar sunulur. şef, konsermaysterin en az iki kere elini sıkar. bazen bütün orkestra ayağa kalkar. kontrbasçı olarak doğru dürüst ayağa bile kalkamayız, çünkü zaten ayakta sayılırız. sözlerimi bağışlayın ama, biz kontrbasçılar boktan muamele görüyoruz."
  patrik süskind, kontrbas
  (roll, kasım 2001)