234 entry daha
  • neredeyse her entryde yazılmış yoruma ben de katılarak: türk pop müziğinin en iyi albümü, tarkan'ın en iyi iki şarkısından biri ve en keyifli olanı.

    dört dörtlük bir şarkı. düzenleme, söz, müzik, klip, icra, hissettirdikleri, çağrışımlarıyla bu kadar güzel başka şarkılar da vardır elbet ama bu kusursuzun yanına yaklaşabilir ancak.

    bu dört dakikada tarkancığım hem aşkın tehlikeli sularına dalıp başı döndüğü için dert yanıyor, hem aşka hasret kalmış ki nihayet kavuşmuş olmanın şükrünü dile getiriyor, bir yandan bu serseri hallerinin zevkine varıp bir yandan da bu aşkın kendilerini yola getirmelerini umuyor. bu kadar basit kelimelerle, insanın dünyaya geliş amacı isnat edebileceği mucizevi olguyu, aşkı müthiş anlatıp hissettiriyor.
    hem beste çok güzel hem enstrümanlar bu kivama getiriyor bizi.

    aşktaki doyumsuzluğumuzla denk bu şarkıya doyumsuzluğum. 24 yıldır hala aynı zevkle dinliyoruz.
    elbette sanat eserleri yaşlanmaz, bu bir kıstas değil. belki biz o yıllardaki keyfe neşeye şu an çok daha muhtacız ve o zamanları hatırlıyoruz diye sürekli 1997 vurgusu yapıyoruz. her neyse.

    ayrıca bu şarkıyı baştan sona söylemek aşırı zor ama zaten tarkan'dan başkası söylemesin. nerede nefes alıp vereceğini nerede hangi heceyi vurgulayacağının o kadar farkında ki... uufff*
49 entry daha
hesabın var mı? giriş yap