homo faber

• walter faber- basit bir teknisyen, dunyanin malini goturuyor, hali vakti yerinde. 'isime bakarim, gerisine karismam' tarzi adamlardan. ne talihe, ne tesadufe inaniyor. duygusuz, soguk bir adam. hayatinda iki kez asik oluyor,ama hayat onunla dalga geciyor sanki. 'sen talihe inanmadin madem; al sana!' seklinde bir tokat indiriyor walterin suratina. adam, gec kavustugu sevgilisine mi, erken kaybettigi kizina mi yansın; ilk askiyla yeniden karsilasmasina mi sevinsin, ilk askinin kendinden nefret etmesine mi uzulsun bilemiyor. max frisch siradan anlatiyor, duz bir hikaye gibi...ama arada oyle bir kaptiriyorsunuz ki kendinizi, silkelenmek zorunda kaliyorsunuz kitabi okurken. basit bir ensest ilişki degil soz konusu olan; hayatin bir cilvesi veya bir esek sakasi! ortada secim yapma sansi olmayan bir sabeth var- kurban degil, cunku kendi rizasi. ama tercihi yapan da degil; cunku bildikleri bilmediklerinin yaninda bir hic. ensest'i bir gunah olarak mi, bir suc olarak mi ele alacagiz; bilemiyoruz. oyle bir anlati var ki karsimizda: ne yapilabilirdi ki? gibi bir caresizlik uzerine kurulmus...
  homo faber- handwerker! new york'tan atina'ya uzanan bir seruven. bir basyapit!